Presentaties
- "Vervolging van de Hugenoten ten tijde van de Zonnekoning, met bijzondere aandacht voor Marie Durand en Pierre Durand"
Algemene inleiding over Lodewijk XIV, uitroeiing van de Hugenoten. Vele Hugenoten vluchten naar het buitenland. De toren van Crest als een voorbeeld van een hugenotengevangenis.
Dan focussen we in op één gezin: de familie Durand. De moeder wordt gearresteerd en nooit hoort men meer van haar. De dochter Marie zit 38 jaren gevangen in een toren. De zoon Pierre (predikant) wordt in Montpellier ter dood veroordeeld. Zijn martelaarsdood is een getuigenis. Vader Etienne wordt gevangen genomen en zit tot zijn dood in een fort op een rots in Middellandse Zee.
- "De Waldenzen"
Het verhaal is een drieluik, het begint bij de Glorieuze Terugkeer vanaf het meer van Genève. Dat is gewoon een spannend verhaal van de tocht o.l.v. ds. Henry Arnaud. Vervolgens terug naar het begin van de Waldensenbeweging: de Middeleeuwen, de bekering van Pierre Valdo (Petrus Waldus) omstreeks 1170 etc, dan de tijd van de Reformatie (bijzonder het leven van ds. Henry Arnaud) tot en met de Waldenzen hedentendage.
- "De roep uit de verte", het leven van François Coillard
Het leven en werk van de totaal onbekende Franse zendeling François Coillard (1834-1904) is het waard te vertellen. Geboren in Asnières-sur-Bourges. Zonder vader (die stierf toen François tweeënhalf jaar was) groeide hij als ‘nakomertje’ op met zijn moeder (met de bijnaam ‘moeder Goedheid’) in armoedige omstandigheden. Na de kostschool en de opleiding tot zendeling, gaat hij naar Lesotho (Zuid Afrika). In Kaapstad trouwt hij met de Schotse Christina Mackintosh. Na enige jaren wordt hij door het geweld van de Boerenoorlog gedwongen Lesotho te verlaten. Op last van het Franse zendingsgenootschap onderneemt hij avontuurlijke, gevaarlijke ontdekkingsreizen in de gebieden van de Banyaïs en Matabelen (het huidige Zimbabwe) waar nooit eerder een blanke kwam. In de laatste fase van zijn leven, vestigt hij zich aan de noordelijke zijde van de Zambesi rivier onder de heidense Barotsi stammen en sticht daar enkele zendingsposten. Toen hij in 1904 in Sefula (thans in Zambia) stierf en daar begraven werd, schreef de Franse krant “Le Figaro” over hem als de ‘Franse Livingstone’. Hoewel hij de grootste Franse ontdekkingsreiziger was, beschouwde hij zichzelf meer zendeling dan ontdekkingsreiziger.